Την τελευταία της πνοή άφησε η τραγουδίστρια Ρένα Κουμιώτη σε ηλικία 82 ετών, ύστερα από μήνες προβλημάτων υγείας.
«H Ρένα Κουμιώτη δεν είναι πια μαζί μας. "Έφυγε" σήμερα ξημερώνοντας Δευτέρα 3 Απριλίου 2023 ύστερα από δύο μήνες προσωπικής μάχης με τη ζωή. Η μεγάλη ερμηνεύτρια όμως θα ζει πάντα ανάμεσά μας με τα τραγούδια της. Όσοι είχαμε τη μέγιστη τιμή, να τη ζήσουμε από κοντά, γνωρίσαμε το ήθος, την ψυχή, την σεμνότητα και την αξιοπρέπειά της. Μια μεγάλη κυρία "έφυγε" αλλά θα είναι πάντα εδώ. Δεν σταματούν έτσι του ρολογιού οι δείκτες» αναφέρεται σε σχετική ενημέρωση στον λογαριασμό της στο Facebook.
Το βιογραφικό της σπουδαίας ερμηνεύτριας
Η Ρένα Κουμιώτη γεννήθηκε στην Αθήνα και ειδικότερα στη Νέα Ιωνία στις 3 Μαΐου 1941.
Κόρη προσφύγων, ο πατέρας της ναυτικός από τη Σμύρνη και η μητέρα της Κωνσταντινοπολίτισσα. Έχασε τη μαμά της όταν ήταν ακόμα μωρό, από επιπλοκές του θυρεοειδή,
«Μας μεγάλωσε η μητέρα της, η γιαγιά μου, εμένα, που ήμουν το πιο μωρό, και τα δύο αδέρφια μου. Αν και επίσης πολύ νέος ο μπαμπάς μου όταν χάσαμε τη μητέρα μου, όχι μόνο δεν ξαναπαντρεύτηκε αλλά ούτε καν ακούσαμε ότι «τον είδαμε εκεί με την τάδε γυναίκα». Δεν ήθελε επ' ουδενί λόγω να βάλει μητριά να μας μεγαλώσει. Τα παιδικά μου χρόνια ήταν ήσυχα και αξιοπρεπή – εννοώ πως, παρ' όλη τη φτώχεια, δεν πεινάσαμε» έλεγε τότε.
Τελείωσε το Δημοτικό και δεν συνέχισε τις σπουδές της, αλλά άρχισε να απασχολείται σε διάφορες εργασίες. Το 1960 παντρεύτηκε τον πρώτο της σύζυγο, αλλά ο γάμος τους κράτησε δύο χρόνια.
Το 1968 και ενώ εργαζόταν στην «Απανεμιά» γνωρίστηκε με τον Μανώλη Μητσιά, αλλά και τον Λευτέρη Παπαδόπουλο, ο οποίος της πρότεινε συνεργασία με τον Γιάννη Πουλόπουλο στον δίσκο «ο Δρόμος», στον οποίο συνεργαζόταν με τον Μίμη Πλέσσα.
«Πάω (σ.σ. στο σπίτι του Μίμη Πλέσσα), ανοίγει η πόρτα και βλέπω τον Γιάννη Πουλόπουλο, τον Θεό, μου κόβεται η μισή φωνή μου» θυμόταν, σχετικά με την πρώτη τους αυτή συνάντηση.
Από την «Απανεμιά», βρέθηκε ξαφνικά να δουλεύει με τον Γιάννη Πουλόπουλο, τον Στράτο Διονυσίου και τον Λευτέρη Μυτιληναίο στο «Καν-Καν», στο θέατρο «REX» και στον θεατρικό «Δρόμο».
Ακολούθησαν στη δισκογραφία τα τραγούδια «Σταμάτησε του ρολογιού οι δείχτες», «Άναψε καινούργιο μου φεγγάρι» του Μίμη Πλέσσα, ενώ συμμετείχε στους δίσκους «Ώρες» και «Θαλασσινό τριφύλλι» του Λίνου Κόκοτου.
Το 1972, συνεργάστηκε με το Γιώργο Νταλάρα στο θέατρο Μπουρνέλη. Μετά τα «Δειλινά» πήγε στη «Φαντασία».
Δύο χρόνια αργότερα ταξίδεψε στον Καναδά όπου γνώρισε τον μετέπειτα δεύτερο σύζυγό της.
Το 1983 επέστρεψε στην Ελλάδα και εμφανίστηκε πάλι με το Γιάννη Πουλόπουλο, την Τζίνα Σπηλιωτοπούλου και την Αθηναϊκή κομπανία στο «Ζυγό», ενώ επόμενος σταθμός ήταν τα Ηλιοβασιλέματα» με τον Γιώργο Ζαμπέτα και τη Μαίρη Λίντα.
Το 1995 συνεργάστηκε με τον Μίμη Πλέσσα και έκτοτε έκανε μόνο συναυλίες τα καλοκαίρια και επιλεκτικές εμφανίσεις σε μουσικές σκηνές.
Ο γάμος στα 13 και ο δεύτερος γάμος
Όταν ήταν μόλις 13 ετών – πολύ πριν ασχοληθεί με το τραγούδι – παντρεύτηκε τον πρώτο σύζυγό της, Σταύρο Σαββίδη. Απέκτησαν έναν γιο, τον Νίκο, όμως ο γάμος τους κράτησε μόλις δύο χρόνια: «Ο γάμος ήρθε πολύ νωρίς, το 1960, εννοείται προτού μπλεχτώ με το τραγούδι. Με τον άντρα μου δουλεύαμε μαζί στον Παπαστράτο και το βράδυ πήγαινε νυχτερινό Γυμνάσιο. Έμεινα έγκυος και παντρευτήκαμε. Γέννησα τον πρώτο μου γιο, που τον πρόλαβε η γιαγιά μου και μου τον μεγάλωσε. Ο γάμος αυτός κράτησε δύο χρόνια – να ξέρετε ότι εγώ πάνω στο “δύο” τις χάλαγα τις σχέσεις μου.
Μόνο ο δεύτερος γάμος μου στην Αμερική, όπου πήγα το ’74 ως τραγουδίστρια πια, διήρκεσε πολύ παραπάνω. Χώρισα, λοιπόν, αφού ένιωσα ότι δεν μου πήγαινε αυτός ο άνθρωπος. Κατάλαβα ότι δεν ήταν ούτε έρωτας, ούτε αυτές οι βλακείες. Δεν κρατήσαμε καμιά επαφή. Σήμερα, και να τον δω στον δρόμο, δεν θα τον γνωρίσω. Εμένα με ενδιαφέρουν τα παιδιά μου και τα δυο εγγόνια μου».
Η ίδια δεν έδινε συνεντεύξεις και όταν την καλούσαν σε εκπομπές δεν πήγαινε, καθώς απέφευγε τη δημοσιότητα. Όπως έλεγε η ίδια ζούσε για τα παιδιά και τα εγγόνια της.